เกล็ดทรายกับทะเล

May 14, 2009 by hud-tsu-ka 18 Comments

 

           ณ หาดหฤทัย จ.ประจวบคีรีขันธ์ ผมแฝงตัวมากับขบวนกิจกรรมพี่เลี้ยงกลุ่มของทางสโมสรนักศึกษาของมหาวิทยาลัยที่จัดขึ้นทุกปี โดยจะพาออกมาทำกิจกรรมนอกสถานที่ ส่วนใหญ่ก็เป็นทะเลแถวจังหวัดประจวบฯ และแทบจะทุกปีก็จะมีผมติดสอยห้อยตามมาด้วยเสมอ ด้วยเหตุผลสองข้อ หนึ่ง. ซึ่งเป็นเหตุผลส่วนใหญ่คือ ตลอดงานฟรี ถ้าไม่เสียเงินไปกับกิจกรรมส่วนตัวอื่นๆเช่น เล่นไพ่ หรือเครื่องของเมาทั้งหลาย สอง.ผมชอบทะเล

          หลังจากเอาของไปเก็บที่ห้องพักแล้ว ทุกคนลงมาร่วมกิจกรรมตามกลุ่มที่แบ่งกันตั้งแต่ตอนอยู่บนรถ เสียงคุยของแต่ละคนดังเซ็งแซ่เปลี่ยนให้หาดเล็กๆแห่งนี้มีชีวิตชีวาขึ้นมาไม่น้อย แต่ว่ามันไม่ได้เปลี่ยนความรู้สึกลึกๆของผมที่ยังคงเงียบเหงาไปได้เลย

สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป ไม่ใช่เพียงขึ้นกับสถานที่ หากยังขึ้นอยู่กับ ช่วงเวลา สิ่งที่เป็นองค์ประกอบอื่นๆ และเพื่อนร่วมทาง

          บรรยากาศช่วงเย็นๆ ลมทะเลเย็นสบาย แม้จะเหนียวตัวไปหน่อย แต่แดดก็ไม่ร้อนแรง เปลือกหอยสวยงามมีให้พบเห็นตลอดเส้นทางริมหาดที่ผมเดินผ่านมา ปกติผมมักจะชอบเก็บเปลือกหอยสวยๆ กลับไปสะสมที่ห้องแทบทุกครั้งที่มาเที่ยวทะเล แต่เคยมีบางคนบอกผมว่า

“สิ่งเหล่านี้เกิดและเติบโตอยู่ตรงนี้ เพื่อสถานที่แห่งนี้ เราเป็นเพียงผู้ผ่านทางมา เราไม่มีสิทธิ์แม้เพียงย้ายมันจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง”

          บางทีสิ่งที่สวยงาม จะสวยงามก็ต่อเมื่อมันอยู่ในที่ที่ควรอยู่ ความรักที่เหมือนเคยอยู่กับผมบางทีมันอาจจะไม่ได้อยู่ในที่ที่ควรจะอยู่ก็ได้

          เกล็ดทรายละเอียดนุ่มสบายเท้า คลื่นซัดชายฝั่งอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย หากความรักระหว่างคนสองคนเป็นดั่งคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่ง อย่างนี้ตลอดชั่วนิรันดร์ ก็คงไม่มีใครต้องเจ็บปวดจากความรักที่จืดจางหายไปเมื่อผ่านการทดสอบของกาลเวลา

        ผมก้มลงหยิบกิ่งไม้ขึ้นมา เขียนคำว่าคิดถึงลงไปบนพื้นทราย แล้วกอบมันขึ้นมา โปรยไปในอากาศ หวังให้สายลมพัดเอาความคิดถึงจากผมไปบอกใครบางคน

สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป ไม่ใช่เพียงขึ้นกับสถานที่ หากยังขึ้นอยู่กับ ช่วงเวลา สิ่งที่เป็นองค์ประกอบอื่นๆ และเพื่อนร่วมทาง

ตราบใดที่โลกใบเบี้ยวๆนี้ยังมีทะเล ผมจะยังคงรักทะเล และตอนนี้ผมคิดถึงใครบางคน

 

————————————————————-

หนึ่งในเรื่องสั๊นสั้นที่ผมเขียนไว้จำนวนไม่กี่เรื่อง