ความจริงที่ผมอยากบอกคุณตลอดกาล

ในวันที่คุณบอกเลิกกับผม

ผมเข้าใจ

เหตุการณ์ที่ผ่านมา

ทำให้ผมรู้ว่า

วันนี้คงต้องมาถึงสักวัน

แม้ว่าเราจะไม่ได้เอ่ยมันออกมา

.

ระยะหลังๆมานี้ เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น

ผมสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น

แต่ผมไม่เคยเลยสักครั้งที่สงสัยในรักของเรา

ช่วงเวลาที่เราตกลงกันที่จะลองอยู่ห่างกันสักพัก

“เผื่ออะไรจะดีขึ้น”

ผมรู้ว่ามันจะไม่หวนกลับคืนมาเหมือนเดิมอีกและมันจะไม่ “ดีขึ้น” อีกแล้ว

บางทีคุณเองก็รู้

การ “ห่างกัน” สักพัก

มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นของการเดินห่างออกไปตลอดกาล

.

ในคำคืนแห่งความเปลี่ยวดาย

ผมมองไปนอกหน้าต่าง

และมองหาดาวตกสักดวง

เพื่อที่จะอธิษฐาน

ดาวไม่เคยตกมาให้เห็น

ผมได้แต่อธิษฐานผ่านสายลม

และหวังลึกๆว่า

บางทีคุณอาจจะได้ยิน

.

ผมมีเรื่องที่อยากบอกกับคุณ

วันนั้น

ความเป็นลูกผู้ชาย

ทำให้ผมตอบคุณแบบ “แมนๆ” ว่า

ไม่เป็นไร ขอให้คุณโชคดี

และพบคนที่ดีกว่าผม

ผมไม่กล้าบอกคุณตามตรงว่า

นอกจากคำว่า “ขอให้คุณโชคดี” แล้ว

นอกนั้นผมโกหกคุณ

.

ขอโทษ

หากสิ่งที่ผมกำลังบอกกับคุณอยู่นี้

เริ่มจะเยิ่นเย้อไปแล้ว

.

ผมแค่อยากบอกคุณอีกเรื่อง

นั่นคือ

ผมรักคุณ

และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

แม้ว่าผมจะไม่มีโอกาสได้บอกกับคุณอีกแล้ว

นี่เป็นอีกคำหนึ่ง

ที่ผมไม่เคยโกหกคุณเลยสักครั้ง

.

.