วัฒนธรรมการทำงานแบบ “very Thai”

April 2, 2010 by hud-tsu-ka 15 Comments

 

– เริ่มต้นการทำงานด้วยแนวทาง Tradition เดิมๆ ที่ทำมาไม่รู้กี่สิบปีแล้ว

– เลือก “ผู้นำ” มา 1 คน เพื่อให้ตัวเองเป็น “ผู้ตาม” ส่วนตัวเองคอยหาช่องโหว่ นินทาการทำงานของผู้นำที่ได้ถูกดันมาออกหน้าแทนเรียบร้อยแล้ว (แล้วมึงทำไมไม่เป็นผู้นำซะเองฟะ)

– เน้นการประชุม แต่ไม่เน้นความคืบหน้าของโครงการ และการประชุมจะหนักไปทางเรื่องหยุมหยิมยิบย่อย ขณะที่ main หลักมักจะไม่ค่อยได้

– หากวันงานจริงเป็นตอนเช้าวันรุ่งขึ้น จะมีการเริ่มการทำงานเมื่อบ่ายแก่ๆของเมื่อวาน ซึ่งจะหมดไปกับการเม้าท์ กินของจุบจิบที่ขนซื้อกันมา

เริ่มทำงานแบบสะเปะสะปะ เหมือนไม่เคยมีประชุมมาก่อนเลย พอได้เวลาอาหารเย็นก็จะออกไปหาของกินกันอีกรอบ

กลับมาตอนหัวค่ำ เริ่มทำงานแบบสะเปะสะปะอีกครั้ง พร้อมคอยจับตาดูคนที่ไม่ค่อยทำงาน

เพื่อจะได้เอามาซุบซิบนินทาระหว่างการทำงาน (ที่จริงตัวมึงก็ไม่ได้ทำงานเป็นชิ้นเป็นอันสักเท่าไรหรอก)

การทำงานจะต่อไปจนมืดดึกดื่น เหมือนกูทุ่มเทให้กับการทำงาน แต่ว่าที่จริงงานมันน่าจะเสร็จมาล่วงหน้าเป็นอาทิตย์แล้ว ไม่ใช่ว่าต้องใช้พรุ่งนี้ มาทำเอาคืนก่อนวันงาน แถมมีการประชุมมาก่อนหน้านี้ไม่ต่ำกว่า 2 สัปดาห์แล้ว

– หากมีคนที่ทำงานที่ได้รับมอบหมายเสร็จเร็วเรียบร้อยแล้ว จะกลับก่อนก็ไม่ได้ ต้องอยู่รอพวกที่ทำงานไม่มีระบบ เพื่อที่จะได้ไม่ถูกนินทาลับหลังว่าไม่มีน้ำใจ

– มักจะมีพวก “หนักหลักการ” แต่อยากจะบอกว่า “มึงขยับมาลงมือทำเถอะ” และพวกที่ต้องบิ้วอารมณ์ให้ได้ที่ก่อนเริ่มหยิบจับอะไร

– ถึงวันจริงงานจะยังไม่ค่อยเรียบร้อยดี แต่จะเสร็จในวินาทีสุดท้าย และไม่มีการทวนสอบความเรียบร้อย ท่ามกลางความรีบร้อนแบบหางจุกตูด จะเริ่มมีการโทษกันไปโทษกันมา

– งานมักจะลุล่วงไปด้วยคนกลุ่มน้อยๆ หน้าเดิมๆ

– หากมีการจัดงานบนเวที จะต้องมีการนำผ้ามาจับจีบเป็นริ้วๆรอบขอบเวที ตัดชื่องานด้วยโฟม หรือเดี๋ยวนี้อาจพัฒนาเป็นแผ่นไวนิล เอาโพเดี้ยมมาตั้ง เอาดอกไม้มาตั้งบนโพเดี้ยม จัดที่แถวหน้าให้ผู้หลักผู้ใหญ่ที่เชิญมา ซึ่งหลายครั้งที่เขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานเลยแม้แต่น้อย และผู้หลักผู้ใหญ่เหล่านี้มักจะมาสาย

– อุปกรณ์มักจะไม่ได้มีการตรวจสอบ ทวนสอบ เนื่องจากไม่มีเวลาตรวจสอบ เพราะพึ่งเสร็จสดๆปานไข่ที่พึ่งออกมาจากตูดแม่ไก่ จะเห็นได้ว่าการเปิดป้ายต่างๆมักจะมีปัญหาติดขัด ต้องใช้ระบบ Manual มาช่วยเกือบทุกครั้งไป และหากเป็นปล่อยบอลลูนมักจะไปติดตามต้นไม้ ต้องมีคนเอาไม้กวาดหยากไย่มาค่อยเขี่ยออก ไมค์ไม่ดัง เครื่องฉายสไลด์ไม่สามารถฉายขึ้นจอได้

– การทำงานมักไม่เป็นการตามขั้นตอนเพราะไม่มีการวาง step การทำงาน และมักจะเริ่มจะหัวและข้ามไปที่ตอนท้ายๆ แล้วค่อยกลับไปกลับมา

– ไม่เน้นระบบ Safety

– มักจะมีพวก “ลูกขุนคอยพยัก” หรือ “นายว่าขี้ข้าพลอย” คอยกุมเป้าตามตูดนาย

– ความคิดดีๆมักจะถูกระงับด้วยเจ้านายที่ไม่เข้าใจตุ้ม (ว่าด้วยไม่ถูกต้องตามหลัก Tradition ที่เคยปฏิบัติกันมา)

– การดำเนินงานมักจะไม่ตรงตามกำหนดการที่ตั้งเอาไว้

– สิ้นสุดงาน จะมีการถ่ายรูปเรียงกันเป็นแถว เรียบร้อย 1 รูป และยกกำปั้นขวาแบบในคอนเสิร์ตพี่หนุ่ย เปล่งเสียง “เย้” อีก 1 รูป ทั้งที่เบื้องหลัง ไม่รู้ว่าแบ่งกันไม่รู้กี่ก๊ก ต่อกี่ก๊ก แหม…โคตรจะสามัคคีสุดๆ

– หลังเสร็จงาน ทุกคนจะรีบเปิดแน่บกลับบ้าน หากไม่ถูกใครรั้งไว้ให้ช่วยเก็บของ

– เก็บเอกสารไว้เผื่อถูกตรวจสอบ แต่มักจะหาไม่ค่อยเจอ

– หลังวันงานจะมีประชุมสรุปงาน ปัญหาในการจัดงาน เพื่อที่จะเกิดปัญหาเดิมๆอีก สำหรับครั้งหน้า

 

หมายเหตุ – รวบรวมจากการสังเกตุของตัวผู้เขียนเอง ไม่ได้หมายความว่าจะสรุปรวมว่าเป็นอย่างนี้ทั้งหมด และไม่ได้มีเจตนาให้ร้ายใครๆทั้งสิ้น

Advertisements